آقای بهنام رئوفی ملقب به پسر کوهستان، تلاشی که برای مراقبت از کندوها و زنبورهاش انجام میده بسیار ستودنی و ارزشمنده.پسر کوهستان زنبورداری رو با پنج تا کندو شروع کرده و با کلی مطالعه و امتحان کردن روشهای مختلف تونسته یه زنبورستان با بیش از سیصدتا کندوی نمونه داشته باشه. یک دشت وسیع پایین دامنه های کوه آق داغ خلخال. محیطی دور از فضای شهری و فاصله ی زیادی با روستا، محل گردش زنبورهای زحمت کشی که عسل طبیعی و بکر رو به کمک پسر کوهستان و دهچی به دست ما می رسونن.قبل از این حرفه شغل آزاد داشت و به خاطر کارش مدتها مجبور میشد خونه و زندگیش رو رها کنه و به شهرهای دیگه بره ولی الان از کارش راضیه و عاشق زنبورداری شده.به زنبورهاش اهمیت میده و نمیزاره هیچ مانعی جلوی پیشرفت زنبورداری و بالا بردن کیفیت عسل تولیدیش رو بگیره.با مصرف بیشتر محصولاتی که تو روستاها تولید میشن هم از کیفیت مواد غذایی که میخوریم مطمئن میشیم،هم رونق رو به روستاها و مردم پرتلاشش بر میگردونیم و هم طعم و مزه ی بینظیری رو حس میکنین که از دل طبیعت و بدون واسطه به دستتون رسیده

امین هادی پور 30 سالشه و عاشق زنبور و زنبورداری. این شغل آبا و اجدادی  رو از پدرش یادگرفته و در حال حاضر تنها شغل و منبع درآمدش محسوب میشه . ولی وقتی ازش پرسیدیم که اگه زنبوردار نمی شدی، سراغ چه شغلی می رفتی؟ بدون اینکه فکر کنه گفت: مهندس عمران!  

بیشتر  روزش رو صرف مراقبت از زنبورها میکنه و به تناسب کارش، بین 6 تا 11 ساعت مشغول سر و کله زدن با زنبورهاست و اگه سرش با زنبورها گرم نباشه، در مورد زنبورداری و بازاریابی مطالعه می کنه.

زنبوردار کم سن و سال ولی باتجربه ای هست که زندگی کنار زنبورها ،نظم و وظیفه شناسی و اقتصادی فکر کردن رو بهش یاد داده .چیزهایی که شاید یادگرفتنشون تویه زندگی پرهیاهوی شهری واقعا کار سختی باشه.

امین در سال ۹۷ زنبوردار نمونه و کارآفرین جوان شهرستان خلخال شده و مثل همه آدمایی که دوسدارن تویه شغلشون پیشرفت کنن ، امین آقا هم علاقه شدیدی به پیشرفت تویه شغلش داره و اگه امکانات و حمایت های بیشتری ازش بشه، برنامه زنبوردار نمونه کشوری شدن را داره و برای رسیدن به هدفش داره کلی تلاش میکنه.

بهترین خاطره اش از زنبورداری بر می گرده به سالی که همه کلنی هاش تولید مثل کردن و آب هوا خیلی خوب بود و زنبورهاش همه روزهای فصل رو کار کردن٬ طوری که اون سال تولید موم و عسلش چندبرابر شد.

 امین آقا هادی پور،  زنبوردار سخت کوش و دوستداشتنی دهچی هست. پسری که سعی میکنه خودش رو به روز نگه داره و کنار لذت بردن از شغلش ، رویاهاش رو بزرگ تر کنه.

سید محمد از بچگی کنار پدرش سید عباد زنبورداری رو یاد گرفته و میگه که سال ۹۵ برای کار به تهران اومده و ۱۲ تا شغل عوض کرده تا خودش رو بیشتر بشناسه و با توانایی هاش بیشتر آشنا بشه  اما بعد ۲سال زندگی شهری و تجربه مشاغل مختلف تصمیم میگیره به روستای خودش برگرده و شغل اجدادش٬ زنبورداری رو ادامه بده چون در این ۲سال تازه متوجه شده که چقدر عاشق طبیعت و کاری بوده که از کودکیش انجام میداده اما براش عادی شده بوده٬ سید محمد متولد سال ۷۶ هستش و زنبورداری رو به عنوان شغل اول انتخاب کرده 

سید محمد مطالعه و یادگیری زنبورداری نوین و تلاش روزانه ۱۰ ساعتشو به تجارب پدریش در زنبورداری اضافه کرده و الان ۱۵۰ تا کندو با زنبورهای سرحال و پرتلاش داره که هر سال هم داره به تعدادشون اضافه میشه.

سید محمد امسال به صورت آزمایشی گرده گل گیری از زنبورهارو شروع کرده و برای سال بعد برنامه ریزی کرده که گرده گل را به محصولاتش اضافه کنه و میگه منطقه زنبورداریش برای گرده گل خیلی غنی هستش و حیفه که جمع آوری نشه.

سید محمد میگه گرده های برداشتی امسالشو بعد ورزش با شیر و عسل میخوره و نیازی به پروتيءن و مکمل های صنعتی با ظرف های خوشگل و رنگی نداره و به ما قول داده که برای سال بعد گرده گل رو به محصولاتش  توی سایت اضافه کنه.

آقای درخشان یکی از زنبوردارهای دهچی هستن که سابق بر این به معلمی مشغول بودن و علاوه بر مغازه ای که در کنار خانه خود در خلخال دارن به شغل زنبور داری هم مشغولند. آقا احسان متولد سال ۴۰ هستن و زنبورداری رو از روی علاقشون و به سبب کار پدر و اجدادشون انتخاب کردن. آقای درخشان اعتقاد داره قطعا راه هایی وجود داره که بشه عسل طبیعی رو به قیمت مناسب و عادلانه ای فروخت؛ اما گله مندی اون از تقلب و دلالی توی این بازاره. ایشون به زبون سادهی خودش میگه : « ای کاش میشد مسالمت آمیز زندگی کردن و همکاری رو از زنبورهای عسل یاد بگیریم. اینجوری دیگه لازم نیست برای کوچیکترین مسائل، این همه نگرانی داشته باشیم. »
آقا احسان در واقع اساس زنبورداری رو به شکل سنتی و صادقانه از ” مشیت الله خان ” پدرش یاد گرفته و البته با مطالعه تونسته اون آموخته ها رو به صورت علمی به کار بگیره.
آقای درخشان روزها رو به مغازه داری و زنبور داری میگذرونه. آقای زنبوردار ما توی مزرعه خودش بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ تایی کندو داره و انقدری به این زنبور ها و عسل ها علاقمند شده که خودش میگه : « بعضی روزا اصلا متوجه گذر زمان توی مزرعه نمیشیم و فقط از زنبور و زنبورداری لذت میبریم. »
البته بهترین خاطرات سال های اخیرش هم وابسته به شغل زنبورداریشه، به ویژه وقتی که اتفاقات قشنگی مثل به وجود اومدن ملکه و نر زایی زنبورها توی کندوهاش پیش اومده. آقا احسان دوست داره یه زنبودار حرفه ای باشه و کارش رو توسعه بده؛ ما هم با فروختن محصول صادقانه‌ی ایشون با قیمت مناسب، قصد داریم به کسب و کارش کمک کنیم.

عباس آقای سلیمی یکی از زنبودارهای فعال دهچی هستن که زنبورداری رو بعد از کارمندی شهرداری، به عنوان شغل دوم انتخاب کردن؛ البته شغل دومی که علاقه ی دوران بچگی ایشون بوده. عباس آقا ساکن و زادهی روستای ترازوج هستن که یه بهشت واقعی با یک اثر حیرت انگیز به اسم نوروز نماست.

زنبورداری به آقای سلیمی کمک کرده تا علاوه بر یک شغل دوم دوست داشتنی، از زندگی با زنبورها لذت ببره و خیلی چیزها از این موجودات شگفت انگیز یاد بگیره. ایشون هم مثل خیلی از زنبورداران ما دوست داره فعالیتش رو به صورت حرفه ای و البته با حفظ کیفیت محصولش گسترش بده. البته که با گله میگه : « نمی دونم چرا بانک ها هیچ وقت از زنبوردارها حمایت نمی کنن. »

عباس آقا بیشتر زمان روزش رو صرف مراقبت از زنبورها میکنه و به اونها ویتامین های مورد نیازشون میده؛ ۴۳ تا کندوش رو با عشق و از سر حوصله باز می کنه تا یه وقت زنبورهاش مشکل یا کمبودی نداشته باشن که از چشمش مخفی مونده باشه. پدر و پدر بزرگ عباس هم زنبوردار بودن و ایشون برای شروع این کار علاوه بر تجربه های خانوادگی، دوره های جهاد کشاورزی رو هم گذرونده. وقتی ازش بپرسید بهترین خاطره ت از زنبورداری چیه؟ قطعا به شما هم میگه : « یک روز ۱۲ تا از کندوهام تکثیر شدن و من یک دفعه صاحب ۱۲ کلونی زنبور عسل جدید شدم. »