عباس آقای سلیمی یکی از زنبودارهای فعال دهچی هستن که زنبورداری رو بعد از کارمندی شهرداری، به عنوان شغل دوم انتخاب کردن؛ البته شغل دومی که علاقه دوران بچگی ایشون بوده. عباس آقا ساکن و زاده روستای ترازوج هستن که یه بهشت واقعی با یک اثر حیرت انگیز به اسم نوروز نماست.

زنبورداری به آقای سلیمی کمک کرده تا علاوه بر یک شغل دوم دوست داشتنی، از زندگی با زنبورها لذت ببره و خیلی چیزها از این موجودات شگفت انگیز یاد بگیره. ایشون هم مثل خیلی از زنبورداران ما دوست داره فعالیتش رو به صورت حرفه ای و البته با حفظ کیفیت محصولش گسترش بده. البته که با گله میگه : « نمی دونم چرا بانک ها هیچ وقت از زنبوردارها حمایت نمی کنن. »

عباس آقا بیشتر زمان روزش رو صرف مراقبت از زنبورها میکنه و به اونها ویتامین های مورد نیازشون میده؛ 43 تا کندوش رو با عشق و از سر حوصله باز می کنه تا یه وقت زنبورهاش مشکل یا کمبودی نداشته باشن که از چشمش مخفی مونده باشه. پدر و پدر بزرگ عباس هم زنبوردار بودن و ایشون برای شروع این کار علاوه بر تجربه های خانوادگی، دوره های جهاد کشاورزی رو هم گذرونده. وقتی ازش بپرسید بهترین خاطره ت از زنبورداری چیه؟ قطعا به شما هم میگه : « یک روز 12 تا از کندوهام تکثیر شدن و من یک دفعه صاحب 12 کلونی زنبور عسل جدید شدم. »